In mijn vorige blog was ik erg open over hoe dubbel mijn gevoelens zijn over het gemis van Skye en de geboorte van Foss. Deze combinatie brengt veel emoties met zich mee, wat naar mijn idee niet vreemd is. Uiteraard doet dit veel met een mens, zo ook met mij. Vandaar dat veel van jullie mij ook vroegen of ik dit allemaal zonder hulp verwerk. In deze blog wil ik daar wat dieper op ingaan.

Deze titel, tja het is iets wat ik mezelf vaak hoor zeggen en waar ik ontzettend veel over nadenk. Als Skye* bij ons was gebleven dan was onze lieve Foss er (waarschijnlijk) nooit geweest. Hoe bizar is dit, ik kan er verdrietig en blij van worden op hetzelfde moment. Lezen jullie mee wat ik precies bedoel?

Zoals de meeste weten ben ik begonnen om weer wat lekkerder in mijn vel te gaan zitten. Hoe ik dit doe? Ik let op mijn eten, ik eet gezond en gevarieerd. Ook ben ik weer begonnen met sporten, bodypump is mijn favoriet in de sportschool. Een lesje die al de spiergroepen behandeld voor mij echt top anders sta ik vaak in die sportschool te kijken wat ik moet doen. Maar toen kwam dus Bailine Haaglanden op mijn pad...

Hallo allemaal,

Wat leuk dat jullie weer meelezen, ik blijf het altijd een eer vinden om weer te zien hoe vaak mijn blogs gelezen worden. Afgelopen weken ontving ik vaak de vraag hoe een dag er bij ons uitziet en wat het ‘ritme/routine’ is hier in huize Zwitser. Nou hier komtie ;)

Hallo allemaal,

Ik ben Esther een alleenstaande moeder van mijn prachtige dochter Mina. In deze blog deel ik mijn verhaal met jullie. Hoe ik mijn zwangerschap doorliep zonder partner en hoe ik het doe als alleenstaande moeder.

Een aantal weken geleden schreef ik over mijn laatste tentamen die eraan zat te komen, diagnostisch onderzoek. Dit was mijn herkansing en daardoor ook mijn laatste kans om deze toets dit schooljaar nog te halen. Ik heb 3 weken lang alles opzij gezet en ben achter mijn bureau op zolder gaan zitten en ben gaan leren en niks anders gedaan dan leren.